Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ...

"Πάω σχολείο, είμαι παιδάκι, έχω μπαμπά, μαμά, ζώ σ'ένα σπιτάκι, είναι άσπρο, δεν το έχουμε βάψει ακόμα και έχω δύο κρεβατάκια και έχουν πάνω δύο σεντονάκια για να κοιμάται ο Χάρης.
Έκανα φίλους στο σχολείο, έχω μία κυρία, την λένε Ελένη και ο μπαμπάς μου έχει γένια πολλά και δεν θέλει να τα ξυρίσει γιατί ξαναέρχονται και η μαμά μου έχει μυωπία. Εμένα που τα λέω όλα αυτά με λένε Χάρη,την μαμά μου Ελένη και τον μπαμπά μου που κάνει μπάνιο και ακούτε το νερό, τον λένε Γιάννη!"
Μην ξέροντας πως να ξεκινήσω την ανάρτηση, και αφού το παιδί μου με είδε προβληματισμένη, προσφέρθηκε ευχαρίστως να με βοηθήσει!Κι επειδή νοιώθω ότι μόλις έγραψε ή έστω υπαγόρεψε(τί να σου κάνει το πεντάχρονο), την πρώτη του έκθεση, σας παρακαλώ επιτρέψτε  μου να το διατηρήσω για να μην την ξεχάσω ποτέ!!!!

Μετά τα ρίγη συγκίνησης που με διαπέρασαν,να σας διηγηθώ στα γρήγορα πως πέρασα την προηγούμενη Κυριακή...Παρά τον βροχερό καιρό, είχα προαποφασίσει ότι θα βρεθώ στα εγκαίνια του μπαζάρ ρολογιών στο Χαϊδάρι, που διοργάνωσε η Δράση Ελληνίδων Μπλόγκερς για την ενίσχυση του Χριστοδούλειου Ιδρύματος Παιδικής Προστασίας.Και πραγματικά, με μικρή καθυστέρηση, φτάσαμε εκεί με το βλαστάρι μου την ώρα που τα κορίτσια του ιδρύματος τραγουδούσαν "το παλιό ρολόι του μικρού σταθμού...." Λιγάκι ζήλεψα και πολύ στεναχωρήθηκα που δεν έφτιαξα ούτε ένα ρολογάκι,υπήρχαν εκεί υπέροχα κομψοτεχνήματα, φανταστικές δημιουργίες, αληθινά έργα τέχνης!!!
Για να εξιλεωθώ αφού δεν συμμετείχα στην κατασκευή των ρολογιών,έφτιαξα μπισκοτάκια για να κεραστούμε...




Μακάρι να γίνουν σύντομα παρόμοιες ενέργειες σαν κι αυτήν και να μπορέσω να δηλώσω κι εγώ το παρόν!!!Διάβασα μάλιστα ότι εισπρακτικά πήγε πολυ καλά που έχει την μεγαλύτερη σημασία!

Κι επειδή τα Χριστούγεννα πλησιάζουν με γοργούς ρυθμούς, έπλεξα έναν Άγιο Βασίλη που είχα βάλει στο μάτι τουλάχιστον δύο χρόνια τώρα. Το πατρόν είναι του jeangreenhowe...


Last but not least που λένε και στο Αμέρικα, να ευχαριστήσω την Μάχη που με επέλεξε να σχηματίσω κυβέρνηση αλλά και την Κατερίνα που μου προσφέρει το unpaixtable blogger award...


Γνωστή γαϊδάρα όπως είμαι δεν έχω κάνει ακόμα καμία προεργασία γι'αυτά, πάλι θα αναβάλλω την διαδικασία....μμμμμ, μου φαίνεται κορίτσια πως δεν θα πρέπει να με συμπεριλαμβάνετε στα βραβεία από'δω και πέρα-δεν έχω ακολουθήσει τους κανόνες παρά μόνο μία φορά! 
Σας αφήνω και μαζεύω δυνάμεις για τις μέρες που έρχονται.Θα'ναι γεμάτες φουρνίσματα και κατασκευές!!!!
Καλό βράδυ!!!




Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

ΜΕΡΕΣ ΒΑΡΙΕΣ ΧΟΝΤΡΕΣ ΨΙΧΑΛΕΣ...

Μέρες που περνούν χωρίς κάτι συνταρακτικό να συμβαίνει-ευχάριστο εννοώ, γιατί από θλιβερά, άλλο τίποτα. Ήρθε και η χθεσινή βροχή να τα κάνει όλα υγρά και λασπωμένα, να τσακίσει κόκκαλα και αξιοπρέπειες. Εγώ βέβαια δεν έχω σκοπό να μιλήσω απο'δώ για τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα, άλλωστε ένα ταπεινό πλεχτό μπισκοτάκι είμαι! Θα αρκεστώ να σας δείξω μόνο αυτά που φτιάχνω όταν η τηλεόραση μου είναι ανοιχτή και προσπαθεί να επηρεάσει γνώμες και συνειδήσεις!!!
Αλλάζω ύφος στο μούτρο μου και σας παρουσιάζω μικρές μικρές δημιουργίες των τελευταίων ημερών...



Μπισκοτάκια για να επισκεφθεί η φίλη Αγγελική μια μανούλα στο μαιευτήριο. Να ζήσει το βλαστάρι τους, να το δουν γερό κι ευτυχισμένο!!!

Έχουμε όμως και κεϊκάκια με γλάσο που μπορεί να μην είναι κάτι τόσο ξεχωριστό, είναι όμως τόσο λαχταριστά...


(αυτά τα τελευταία ευθύνονται για την αλλαγή στα εκατοστά περιφέρειάς μου...)

Τα πλεχτά μου, τα πλεχτουδάκια μου, σας τα παρουσιάζω με τρελό καμάρι...



Η κουκλίτσα μου, βαπτισμένη Έλενα απ'τον Χαρούλη μου, με τους κεφτέδες στο κεφάλι, χαρίστηκε στην μινιατούρα ανιψιά, μηνών επτά!!!

Και η αγαπημένη μου ζακέτα, που με τρέλανε απ'την πρώτη στιγμή που την είδα στο ravelry και με κάνει πολύ υπερήφανη μιας και το σχέδιο-θεωρώ-ήταν απαιτητικό...
 


Ε; Δεν είναι γλύκα;
Ελπίζω μόνο να φαίνονται καλά οι φωτογραφίες γιατί η μηχανή πάλι δέχτηκε τρομοκρατικό τυφλό χτύπημα απ'το βλαστάρι μου και δεν νετάρει...

Να μην ξεχάσω βέβαια να ευχαριστήσω την γλυκιά, αγαπημένη Ελμίρα με τις υπέροχες δημιουργίες της, για το βραβείο που μου χάρισε!


Πρέπει να απαντήσω στις ακόλουθες ερωτήσεις:
1. Τι σε ενέπνευσε και τι σημαίνουν για σένα το όνομα του blog σου και το όνομα, με το οποίο υπογράφεις τα κείμενά σου;
Είναι ακριβώς αυτό που θέλω να δείξω μέσα απ'το μπλογκ!Πλεχτά και μπισκότα!Καμιά φορά αναρωτιέμαι:Μήπως είναι λίγο ανόητο;...
2. Αν δεν ήσουν άνθρωπος, τι θα ήθελες να είσαι και γιατί;
Δεν έχω κάνει ακόμη τέτοιες βαθυστόχαστες σκέψεις...
3. Αν σε σταματούσαν στον δρόμο από το  Blog TV και σε ρωτούσαν "Ποιο είναι το χαρακτηριστικό σου γνώρισμα, σύμφωνα με τα λεγόμενα των άλλων;", τι θα απαντούσες; Ποιο είναι;
Η γκρίνια μου και η εμμονή μου με τις δίαιτες και τα κιλά που ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΙ!!!!!!!
4. Ποιο στοιχείο βρίσκεις γοητευτικό και σε κάνει να συνεχίζεις να γράφεις;
Την επικοινωνία με ανθρώπους που μπορεί να μην έχεις συναντήσει ποτέ, έχεις όμως να πείς πολλά-όπως και μ'εναν καλό φίλο! Επίσης με γοητεύει το γεγονός οτί το μπλογκ λειτουργεί λίγο σαν ημερολόγιο, σαν εξομολογητήριο...
5. Ποια φωτογραφία θα βάζατε για την "ΖΩΉ";
Θέλει και 'ρώτημα...



Το βλαστάρι μου!!!
6. Αγαπημένη λέξη:
Μμμμμ, δεν είναι μία! Πανάθεμά με, οι αγαπημένες μου λέξεις είναι ονομασίες φαγητών(δεν υπάρχει γιατρειά!!!)

Κανονικά θα έπρεπε να το δώσω κι εγώ σε επτά φίλες μπλόγκερς, βλέπω όμως ότι έχει ήδη κυκλοφορήσει και δεν βρίσκω άκρη! Θα ήταν μεγάλη παρατυπία μου, να το αφήσω ελεύθερο να το πάρει όποια τσούπρα θέλει;

Σας ευχαριστώ από καρδιάς που μπαίνετε στον κόπο να διαβάζετε τις αναρτήσεις μου!
Θα σας αφήσω γιατί πρέπει να αυγοκόψω και το φαϊ μου!
 Φιλιά πολλά πολλά!!!