ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ;

Δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα, θα ήθελα κι εγώ με την σειρά μου να ευχηθώ σε όλους όσους κάνουν τον κόπο να επισκεφτούν το blog μου, να έχουν ευτυχισμένες γιορτές και να περάσουν καλά, καλύτερα από ποτέ.Ας μην μελαγχολούμε  άλλο, οι δυσκολίες είναι ίδιες για όλους και όλοι μαζί ανεβαίνουμε τον Γολγοθά μας (όπα κάτσε αυτό είναι Πασχαλιάτικο-αλλάζω εποχή τώρα...)

Λοιπόν, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ και εννοείται ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ!!!

Πριν αρχίσω πρόβες για κάλαντα και γαργάρες για καθαρή φωνή, πρόλαβα κι έφτιαξα κάποια πραγματάκια.Αρχικά λίγα μπισκότα για μια φίλη που θέλει να κεράσει στην δουλειά της....είναι ηλίου φαεινότερο που δουλεύει, ε;

Μετά έκανα μερικά ακόμα χριστουγεννιάτικα που μου ζητήθηκαν...

και 50 ανθρωπάκια για να κεράσει ο ανιψιός Μανόλης τους συμμαθητές του...

Ήθελα να φτιάξω και ένα μπισκοτοσπιτάκι αλλά ο χρόνος δεν με παίρνει με τίποτα, οπότε θα σας δείξω το περσινό μου!

Τέλος σας δείχνω μια ιδέα για δώρο.Πριν λίγο καιρό είχα πάει σε μία φίλη για καφέ συνοδευόμενη απ'το... πλεκτό μου.Η κόρη της ηλικίας περίπου 7 ετών, με παρατηρούσε με μεγάλη προσύλωση όσο έπλεκα, μου έκανε κι ερωτήσεις.Αποφάσισα λοιπόν να της δωρίσω αυτό:

Βελονίτσες για τα μικρά της χεράκια, νήμα και φυσικά τις οδηγίες μου!!!

Τώρα είμαι έτοιμη, να σας τα πώ;