ΚΑΛΑ ΜΠΙΣΚΟΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!

Οι δόσεις των μπισκότων ήταν άπειρες Ο χρόνος ελάχιστος. Ο χρόνος για "σερφάρισμα" ακόμα πιο περιορισμένος. Λυπάμαι που όλο τον τελευταίο μήνα δεν πρόλαβα να δω τις δημιουργίες σας-είμαι σίγουρη πως θα φτιάξατε θαύματα! 

Τώρα που η αποστολή εξετελέσθη, θα επανέλθω να  δω και να  θαυμάσω όλα τα έργα σας!

Εγώ έφτιαξα μπισκοτάκια για την γιορτή του σχολείου μας, για την γιορτή του ανιψιού Μανόλη, για φίλους και συγγενείς...

Η ζωή δεν είναι μόνο μπισκότα και ζάχαρες. Έχει πικρή γεύση για πολλούς από'μας. Θέλω να ευχηθώ χρόνια καλά, με υγεία και συμπόνοια για τον συνάνθρωπο, που βλέπει με την βοήθεια των κεριών, που κοιμάται σε δημόσια υπνωτήρια, που τρώει στα οργανωμένα συσσίτια των εκκλησιών. 

Φτάνει άραγε μια ευχή ν'αλλάξει τον κόσμο;....

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ...

"Πάω σχολείο, είμαι παιδάκι, έχω μπαμπά, μαμά, ζώ σ'ένα σπιτάκι, είναι άσπρο, δεν το έχουμε βάψει ακόμα και έχω δύο κρεβατάκια και έχουν πάνω δύο σεντονάκια για να κοιμάται ο Χάρης.

Έκανα φίλους στο σχολείο, έχω μία κυρία, την λένε Ελένη και ο μπαμπάς μου έχει γένια πολλά και δεν θέλει να τα ξυρίσει γιατί ξαναέρχονται και η μαμά μου έχει μυωπία. Εμένα που τα λέω όλα αυτά με λένε Χάρη,την μαμά μου Ελένη και τον μπαμπά μου που κάνει μπάνιο και ακούτε το νερό, τον λένε Γιάννη!"

Μην ξέροντας πως να ξεκινήσω την ανάρτηση, και αφού το παιδί μου με είδε προβληματισμένη, προσφέρθηκε ευχαρίστως να με βοηθήσει!Κι επειδή νοιώθω ότι μόλις έγραψε ή έστω υπαγόρεψε(τί να σου κάνει το πεντάχρονο), την πρώτη του έκθεση, σας παρακαλώ επιτρέψτε  μου να το διατηρήσω για να μην την ξεχάσω ποτέ!!!!

Μετά τα ρίγη συγκίνησης που με διαπέρασαν,να σας διηγηθώ στα γρήγορα πως πέρασα την προηγούμενη Κυριακή...Παρά τον βροχερό καιρό, είχα προαποφασίσει ότι θα βρεθώ στα εγκαίνια του μπαζάρ ρολογιών στο Χαϊδάρι, που διοργάνωσε η Δράση Ελληνίδων Μπλόγκερς για την ενίσχυση του Χριστοδούλειου Ιδρύματος Παιδικής Προστασίας.Και πραγματικά, με μικρή καθυστέρηση, φτάσαμε εκεί με το βλαστάρι μου την ώρα που τα κορίτσια του ιδρύματος τραγουδούσαν "το παλιό ρολόι του μικρού σταθμού...." Λιγάκι ζήλεψα και πολύ στεναχωρήθηκα που δεν έφτιαξα ούτε ένα ρολογάκι,υπήρχαν εκεί υπέροχα κομψοτεχνήματα, φανταστικές δημιουργίες, αληθινά έργα τέχνης!!!

Για να εξιλεωθώ αφού δεν συμμετείχα στην κατασκευή των ρολογιών,έφτιαξα μπισκοτάκια για να κεραστούμε...

Μακάρι να γίνουν σύντομα παρόμοιες ενέργειες σαν κι αυτήν και να μπορέσω να δηλώσω κι εγώ το παρόν!!!Διάβασα μάλιστα ότι εισπρακτικά πήγε πολυ καλά που έχει την μεγαλύτερη σημασία!

Κι επειδή τα Χριστούγεννα πλησιάζουν με γοργούς ρυθμούς, έπλεξα έναν Άγιο Βασίλη που είχα βάλει στο μάτι τουλάχιστον δύο χρόνια τώρα. Το πατρόν είναι του jeangreenhowe...

Last but not least που λένε και στο Αμέρικα, να ευχαριστήσω την Μάχη που με επέλεξε να σχηματίσω κυβέρνηση αλλά και την Κατερίνα που μου προσφέρει το unpaixtable blogger award...

Γνωστή γαϊδάρα όπως είμαι δεν έχω κάνει ακόμα καμία προεργασία γι'αυτά, πάλι θα αναβάλλω την διαδικασία....μμμμμ, μου φαίνεται κορίτσια πως δεν θα πρέπει να με συμπεριλαμβάνετε στα βραβεία από'δω και πέρα-δεν έχω ακολουθήσει τους κανόνες παρά μόνο μία φορά! 

Σας αφήνω και μαζεύω δυνάμεις για τις μέρες που έρχονται.Θα'ναι γεμάτες φουρνίσματα και κατασκευές!!!!

Καλό βράδυ!!!

ΜΕΡΕΣ ΒΑΡΙΕΣ ΧΟΝΤΡΕΣ ΨΙΧΑΛΕΣ...

Μέρες που περνούν χωρίς κάτι συνταρακτικό να συμβαίνει-ευχάριστο εννοώ, γιατί από θλιβερά, άλλο τίποτα. Ήρθε και η χθεσινή βροχή να τα κάνει όλα υγρά και λασπωμένα, να τσακίσει κόκκαλα και αξιοπρέπειες. Εγώ βέβαια δεν έχω σκοπό να μιλήσω απο'δώ για τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα, άλλωστε ένα ταπεινό πλεχτό μπισκοτάκι είμαι! Θα αρκεστώ να σας δείξω μόνο αυτά που φτιάχνω όταν η τηλεόραση μου είναι ανοιχτή και προσπαθεί να επηρεάσει γνώμες και συνειδήσεις!!!
Αλλάζω ύφος στο μούτρο μου και σας παρουσιάζω μικρές μικρές δημιουργίες των τελευταίων ημερών...

Μπισκοτάκια για να επισκεφθεί η φίλη Αγγελική μια μανούλα στο μαιευτήριο. Να ζήσει το βλαστάρι τους, να το δουν γερό κι ευτυχισμένο!!!

Έχουμε όμως και κεϊκάκια με γλάσο που μπορεί να μην είναι κάτι τόσο ξεχωριστό, είναι όμως τόσο λαχταριστά...

(αυτά τα τελευταία ευθύνονται για την αλλαγή στα εκατοστά περιφέρειάς μου...)

Τα πλεχτά μου, τα πλεχτουδάκια μου, σας τα παρουσιάζω με τρελό καμάρι...

Η κουκλίτσα μου, βαπτισμένη Έλενα απ'τον Χαρούλη μου, με τους κεφτέδες στο κεφάλι, χαρίστηκε στην μινιατούρα ανιψιά, μηνών επτά!!!

Και η αγαπημένη μου ζακέτα, που με τρέλανε απ'την πρώτη στιγμή που την είδα στο ravelry και με κάνει πολύ υπερήφανη μιας και το σχέδιο-θεωρώ-ήταν απαιτητικό...
 

Ε; Δεν είναι γλύκα;
Ελπίζω μόνο να φαίνονται καλά οι φωτογραφίες γιατί η μηχανή πάλι δέχτηκε τρομοκρατικό τυφλό χτύπημα απ'το βλαστάρι μου και δεν νετάρει...

Να μην ξεχάσω βέβαια να ευχαριστήσω την γλυκιά, αγαπημένη Ελμίρα με τις υπέροχες δημιουργίες της, για το βραβείο που μου χάρισε!

Πρέπει να απαντήσω στις ακόλουθες ερωτήσεις:
1. Τι σε ενέπνευσε και τι σημαίνουν για σένα το όνομα του blog σου και το όνομα, με το οποίο υπογράφεις τα κείμενά σου;
Είναι ακριβώς αυτό που θέλω να δείξω μέσα απ'το μπλογκ!Πλεχτά και μπισκότα!Καμιά φορά αναρωτιέμαι:Μήπως είναι λίγο ανόητο;...
2. Αν δεν ήσουν άνθρωπος, τι θα ήθελες να είσαι και γιατί;
Δεν έχω κάνει ακόμη τέτοιες βαθυστόχαστες σκέψεις...
3. Αν σε σταματούσαν στον δρόμο από το  Blog TV και σε ρωτούσαν "Ποιο είναι το χαρακτηριστικό σου γνώρισμα, σύμφωνα με τα λεγόμενα των άλλων;", τι θα απαντούσες; Ποιο είναι;

Η γκρίνια μου και η εμμονή μου με τις δίαιτες και τα κιλά που ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΙ!!!!!!!

4. Ποιο στοιχείο βρίσκεις γοητευτικό και σε κάνει να συνεχίζεις να γράφεις;

Την επικοινωνία με ανθρώπους που μπορεί να μην έχεις συναντήσει ποτέ, έχεις όμως να πείς πολλά-όπως και μ'εναν καλό φίλο! Επίσης με γοητεύει το γεγονός οτί το μπλογκ λειτουργεί λίγο σαν ημερολόγιο, σαν εξομολογητήριο...

5. Ποια φωτογραφία θα βάζατε για την "ΖΩΉ";

Θέλει και 'ρώτημα...

Το βλαστάρι μου!!!

6. Αγαπημένη λέξη:

Μμμμμ, δεν είναι μία! Πανάθεμά με, οι αγαπημένες μου λέξεις είναι ονομασίες φαγητών(δεν υπάρχει γιατρειά!!!)

Κανονικά θα έπρεπε να το δώσω κι εγώ σε επτά φίλες μπλόγκερς, βλέπω όμως ότι έχει ήδη κυκλοφορήσει και δεν βρίσκω άκρη! Θα ήταν μεγάλη παρατυπία μου, να το αφήσω ελεύθερο να το πάρει όποια τσούπρα θέλει;

Σας ευχαριστώ από καρδιάς που μπαίνετε στον κόπο να διαβάζετε τις αναρτήσεις μου!

Θα σας αφήσω γιατί πρέπει να αυγοκόψω και το φαϊ μου!

 Φιλιά πολλά πολλά!!!

ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ....

Είχα σκοπό η πρώτη ανάρτηση μετά τις ατέεεελειωτες καλοκαιρινές διακοπές, να έχει σχέση με τις ίδιες τις διακοπές, να σας περιγράψω πόσο ωραία πέρασα, πόσο φρικαλέα πέρασα, τί έκανα και τί δεν δεν θα ξανακάνω ποτέ μου. Με πρόλαβαν όμως τα γεγονότα, οπότε τώρα πια δεν νομίζω ότι έχει και κάποιο νόημα....έφτασε άλλωστε και ο Οκτώβρης!

Θα σας δείξω όμως τί έφτιαξα όλον αυτόν τον καιρό που τελικά τώρα που τα βλέπω στις φωτογραφίες, δεν είναι δα και τόσα πολλά. Δεν απογοητεύομαι όμως αφού τον υπόλοιπο ελεύθερο χρόνο μου διάβασα πολλά, πάρα πολλά λογοτεχνικά βιβλία. Αν έχετε να μου προτείνετε κάποιο της αρεσκείας σας, παρακαλώ δεχτή η γνώμη σας, τώρα που είμαι ζεστή!Μόνο άρλεκιν δεν διαβάζω και παρόμοιου τύπου best-seller!!!

Λοιπόν, λοιπόν...

Η φίλη του Χάρη, η γλυκιά Μελίνα γιόρτασε τα γενέθλιά της! Το πάρτι είχε θέμα την Άριελ την μικρή γοργόνα, οπότε κι εγώ σκέφτηκα να της φτιάξω μπισκοτάκια θαλασσινά. 'Αρεσαν πολύ στα παιδάκια και αυτό μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά!

Μετά σειρά είχαν τα γενέθλια του Μανόλη του ανιψιού. Όλο το καλοκαίρι την πέρασε με το μπλιμπλίκι στα χέρια, να περνάει τις πίστες των Angry Birds! Μα τί πόρωση ήταν αυτή; Καπελάκια angry birds, μπλουζάκια angry birds, μπρατσάκια angry birds, βρακάκια angry birds!!! Πως λοιπόν να μην του φτιάξω μπισκότα angry birds να κεράσει τους φίλους του;

Και για ένα γλυκό μουτράκι που είχε τα πρώτα του γενέθλια, έφτιαξα cupcakes με βουτυρόκρεμα και cream cheese...

Δεν θα μπορούσα βέβαια να μην πλέξω όλον αυτόν τον καιρό! Στο χωριό, έβγαινα σχεδόν αξημέρωτα στην αυλή και άρχιζα ψυχοθεραπεία (μετά από καμιά ώρα, με μυριζόταν το βλαστάρι μου και ξεκινούσαν οι διαταγές:μαμάααααα γάλα, μαμάααααα κακά, μαμάααααα, μαμάααααα....)

Ε, κάτι πρόλαβα να κάνω τέλος πάντων....

Μετά από τόσα μπεμπέ, νομίζω οτι ήρθε επιτέλους η ώρα να πλέξω και κάτι για μένα!

 Αυτά έκανα και κάποια ακόμα που θα τα φυλάξω βαθιά στην καρδιά μου (όχι επειδή δεν θέλω να τα μοιραστούμε, αλλά και μόνο η σκέψη τους, με θλίβει).

Καλό βράδυ....

....

Δεν μπορώ να σε κοιτάξω κατάματα.

 Ούτε να σου εκφράσω τον πόνο μου, Άλλωστε δεν φτάνει ούτε το 1/10 αυτού που νοιώθεις.

 Με την λιγοστή μου ευφράδεια, θέλω να σου γράψω λόγια παρηγοριτικά,

 λόγια από καρδιάς που δεν μπορώ να ξεστομίσω κοιτώντας σε.

Μπορεί να'ναι νωρίς, απ'το τραύμα ακόμα κυλά αίμα, όμως διάβασέ με, 

θέλω να ξέρεις πόσο σε σκέφτομαι!

Ήσουν τόσο χαρούμενη, τόσο χαρούμενη!

"Έτοιμη η κουβέρτα; Κοντεύουμε!!!",μου έγραψες και αμέσως φαντάστηκα την ανυπομονησία του ερχομού. Μετά είδα φωτογραφίες σου με την κοιλιά φουσκωμένη και συγκινήθηκα-θυμήθηκα τις δικές μου πρώτες μέρες με τον Χαρούλη μου νεογέννητο κι εσύ ήσουν παρούσα. Με βοήθησες πολύ, σου είπα άραγε ποτέ "ευχαριστώ";

Γυρίζοντας απ'τις διακοπές άρχισα να μετρώ τις μέρες και να υπολογίζω. Πόσες μέρες να έμειναν; Πρέπει να τηλεφωνήσω για συνάντηση πριν το "μεγάλο ραντεβού".

Με πρόλαβες. Κυριακή μεσημέρι.

"Σας ξύπνησα;"

"Όχι, όχι, πες μου!"(με ενθουσιασμό)

"Μου δίνεις τον Γιάννη;"

"Έγινε κάτι;"

"Ναι"

Ένα ναι ξερό και απότομο που με προσγείωσε ανώμαλα. Κολλάω δίπλα στον Γιάννη προσπαθώντας ν'ακούσω. Όμως σου ήταν τόσο δύσκολο να το ξεστομίσεις, δεν ήθελες να το πεις, να το επαληθεύσεις ακούγοντας την φωνή σου. Οι λυγμοί που ανέβηκαν και σε τράνταξαν μου θόλωσαν τα μάτια, τ'αυτιά μου βούιξαν, πραγματικά δεν θυμάμαι τα ακριβή σου λόγια. Το μόνο που δεν έπρεπε να συμβεί, συνέβη...

Ο Γιάννης πρέπει να κανονίσει για την ταφή (τί επάγγελμα κι αυτό; γιατί πρέπει να μαθαίνουμε πρώτοι τα θλιβερά γεγονότα;)

Τα μάτια μου έχουν μείνει ορθάνοιχτα, τα δόντια μου σφιγμένα!!!

Αν ο Θεός ορίζει ότι μπορεί να μας χαρίσει την ευτυχία, γιατί μας την παίρνει πίσω, γιατί στην πήρε πίσω; Όλος αυτός ο πόνος πώς ξεπληρώνεται;

Κλάψε, κλάψε να ξελαφρώσεις. Κανείς δεν θα σε κακολογήσει αν γίνεις απότομη, εχθρική. Αν η ζωή είναι στιγμές, πείσε τον εαυτό σου ότι ήταν μια κακιά στιγμή, θα έρθουν άλλες πλήρης ευτυχίας!

Βίωσε το δράμα σου, μα μην αφήσεις τα κομμάτια σου κάτω. Να σκύψεις να τα μαζέψεις. Έχεις δύναμη να το κάνεις. Σε θυμάμαι από παλιά...

Και να σου πω και τί αλλο πιστεύω;

Όταν οι άνθρωποι φεύγουν απ'τη ζωή, νοιώθω πως ξαφνικά αποκτούν όλη την σοφία και την γνώση του κόσμου. Έτσι και ο μικρός σου άγγελος, θα γίνει φύλακας και προστάτης σου, θα ξέρει τα πάντα και θα σε συμβουλεύει για όλα!!!

Λυπάμαι πολύ και ειλικρινά.

(Η κουβέρτα είναι έτοιμη καιρό τώρα, θα ζεστάνει το αγγελούδι σου στο μακρινό του πρώιμο ταξίδι...)

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!

Επειδή μόλις γύρισα από διακοπές όπου είχα ίντερνετ αλλά δεν είχα laptop και σε λίγες μέρες ξαναφεύγω όπου θα έχω laptop αλλά δεν ξέρω αν θα έχω ίντερνετ, είναι η κατάλληλη στιγμή να σας ευχηθώ καλές διακοπές και καλή ξεκούραση! Τώρα αν κάποιους δεν σας πρόλαβα ή σας πρόλαβα γιατί απλά δεν θα φύγετε, σας εύχομαι καλό υπόλοιπο καλοκαίρι και του χρόνου να περάσετε πολύ πολύ καλύτερα!!!

Δεν θα πω βαρύγδουπα, σας αφήνω.....καλό βράδυ!

ΡΑΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ.....ΠΟΛΥ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ!!!!!

Αυτή η αρχή της ανάρτησης πάντα με δυσκολεύει! 

Πώς να προλογίσω; Δεν έχω δα και ραδιοφωνική εκπομπή! 

Θα πω λίγα και καλά.

 Έχω άπειρα πράγματα να σας δείξω! Τις ημέρες που πέρασαν, ασχολήθηκα αρκετά με την καινούρια μου λατρεία, την ραπτική. Δύσκολα τα πράγματα όταν είσαι αδαής (και όταν δεν έχεις κοπτοράπτη επίσης), θέλω να πιστεύω ότι θα βελτιωθώ. Ξεκίνησα με μία φουστίτσα με σούρες που έραψα για το Μελινάκι, την συμμαθήτρια του Χάρη...

Πολύ εύκολο πατρόν-δυο μετρήσεις και μετά κόβεις όλο λωρίδες! Τις οδηγίες τις βρήκα εδώ.

Ακολούθησε ένα φουστανάκι για την βαφτηστηρούλα μου το οποίο έχει εκρεμμότητες, οπότε και επιφυλάσσομαι!

Και μετά ξεσάλωσα με μπεμπέ φορεματάκια μιας και οι μπουμπούδες της παρέας, τελευταία κάνουν θραύση...

Το πατρόν είναι πάλι απ'το διαδίκτυο, αλλά αυτή την στιγμή μου διαφεύγει. Αν ενδιαφέρεται κανένα κοριτσούδι, ευχαρίστως να ψάξω και να δώσω πληροφορίες!

Στο διάστημα που πέρασε, έπλεξα κιόλας, αμέ!!!

Μία κοριτσίστικη κουβερτούλα στο αγαπημένο μου σχέδιο και στα ίδια χρώματα, ζακετάκι με πλεξούδες και κουμπάκια από πολυμερικό πηλό...

Για το τέλος θέλω να σας γλυκάνω! Η φίλη και γειτόνισσα Αναστασία έγινε γιαγιά!!! Της έφτιαξα λοιπόν μπισκοτάκια για να κεράσει όλους όσους επισκεφθούν τον πρίγκηπά της στο μαιευτήριο!

Να σας ζήσει ο μπέμπης, άξιος και τυχερός να'ναι σε όλη του την ζωή!!!

 

Το'τρεξα το θέμα σήμερα με τον φόβο μην μου πέσει η σύνδεση μιας και τελευταία συμβαίνει συνέχεια!Πότε έχω ίντερνετ το πρωί, πότε το βράδυ.Πότε στην κουζίνα, πότε στην κρεβατοκάμαρα.(το μπάνιο δεν το τσέκαρα-είμαι γρήγορη!)

Α, α, έχω να λαμβάνω κι ένα βραβειάκι!!!!

Η αγαπημένη φίλη Ράνια απ'τον "κόσμο της Ράνιας", με επέλεξε και πρέπει να τηρήσω τους όρους:

Οι κανόνες γι αυτό το βραβείο είναι
1. Να ευχαριστήσω αυτόν που μου το έδωσε
Μα αυτό εννοείται!Ράνια μου σ'ευχαριστώ πολύ που με σκέφτηκες!!!!!
2. Να απαντήσω στις ερωτήσεις
α) Ποιο είναι το αγαπημένο μου περιοδικό:Δεν διαβάζω πλέον αφού βρίσκω σχεδόν τα πάντα στο διαδίκτυο!
β) Ποιος είναι ο αγαπημένος μου τραγουδιστής - Λατρεύω Σωκράτη Μάλαμα και Μιλτιάδη Πασχαλίδη
γ) Αγαπημένη You Tube guru - sorry, δεν το'πιασα;
δ) Αγαπημένο μακιγιάζ -ΚΑΝΕΝΑ!!!!
ε) Αγαπημένος τόπος διαμονής - Πρώτα δεν ήθελα να αλλάξω ούτε γειτονιά, τώρα λέω:όπου γης και πατρίς!
στ) Αγαπημένη ταινία - Μμμμμ, διάφορες!Έχω κλάψει άπειρα με τον "Κύκλο των χαμένων ποιητών" και τις "Ανθισμένες Μανόλιες".Κάποτε μου άρεσαν και τα θρίλερ, απ'όταν γέννησα όμως, δεν ξέρω τί έγινε, δεν μπορώ να τα δω!
ζ) Πόσα ζευγάρια παπούτσια έχετε -Ελάχιστα!Απεχθάνομαι τις αλλαγές και θέλω σταθερό πάτημα!Καταλαβαίνετε οτι προτιμώ τα αθλητικά...
ε) Αγαπημένο χρώμα - Διάφορα, δεν μπορώ να πω οτι έχω κάποιο συγκεκριμένο!
3. Να παραδώσω το βραβείο σε 7 blogs:Ράνια μου, θα μου επιτρέψεις να το κάνω λίγο αργότερα μιας και τρέχω και δεν φτάνωωωωωω......

Αυτά λοιπόν και όπως λέει και ο Χάρης μου- ο οποίος παρεπιπτόντως έσκισε ως Αγάθωνας-σας αγαπώ απόλυτα!!!!(ναι, ναι, ακούω και στο Μαρία Αλιφέρη!)